Το 50% όσων ζουν σε ακραία φτώχεια είναι παιδιά!

Σχεδόν το ήμισυ των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο που ζουν σε ακραία φτώχεια, είναι παιδιά.

Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει παγκοσμίως, τεράστια πρόοδος για τη μείωση της φτώχειας. Μέσα από την επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας, τα ποσοστά της φτώχειας έχουν μειωθεί στο μισό από το 1990. Παρόλα αυτά, τεράστιες ανισότητες εξακολουθούν να υφίστανται, ιδιαίτερα για τους πιο φτωχούς και ευάλωτους:

– 836 εκατομμύρια άτομα εξακολουθούν να ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας.

– Περίπου 1 στα 5 άτομα στις αναπτυσσόμενες περιοχές, ζουν με λιγότερα από $1.25 δολάρια την ημέρα, η πλειοψηφία τους στη Νότια Ασία και την υποσαχάρια Αφρική.

– Τα υψηλότερα ποσοστά φτώχειας, συνήθως συναντώνται σε μικρές, ευάλωτες και σε εμπόλεμη κατάσταση χώρες.

– Σε καθημερινή βάση το 2014, 42,000 άτομα, αναγκάζονταν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους λόγω των συρράξεων.

 

Tην απουσία κρατικών μορφών αντιμετώπισης του φαινομένου, καλύπτουν εταιρίες, ιδιωτικοί φορείς, ΜΚΟ και εκκλησιαστικοί φορείς. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ακόμα και στο επίπεδο της καταγραφής του προβλήματος, στοχευμένες έρευνες έχουν γίνει μόνο από ιδιωτικές εταιρίες που έχουν εμπλακεί στην εκπαίδευση μέσω της οργάνωσης δικτύων παροχής προγεύματος στα σχολεία. Παρόμοιες μελέτες δεν υπάρχουν, όσο μπορούμε να γνωρίζουμε, για να διασταυρώσουμε στοιχεία, πέρα από γενικές εκτιμήσεις στο σύνολο του πληθυσμού. Παράδειγμα, η UNISEF εκτιμούσε το 2014 ότι λόγω των προβλημάτων που έχει δημιουργήσει η λιτότητα και η προϊούσα φτωχοποίηση στον παιδικό πληθυσμό (σ.σ.: κατά τη UNICEF, 40,5% των παιδιών στην Ελλάδα ζει σε συνθήκες φτώχειας) απαιτείται η υιοθέτηση ενός στρατηγικού σχεδίου για την καταπολέμηση της παιδικής φτώχειας με αριθμητικούς στόχους και μηχανισμούς παρακολούθησης. Αντίστοιχα, σύμφωνα με εκτίμηση της Έκθεσης της ΤτΕ του 2012 το ποσοστό των παιδιών έως 15 ετών που ζουν κάτω από το όριο της σχετικής φτώχειας αυξήθηκε σε 23,3% το 2011 όταν στην ΕΕ-27 (27 μελών) είναι  20,3%. Είναι αξιοσημείωτο ότι, το υπουργείο Παιδείας έως και σήμερα, ουδεμία καταγραφή, μελέτη ή εκτίμηση για το μέγεθος του φαινομένου έχει προωθήσει.

Η φτώχεια μπορεί να δημιουργήσει μακροχρόνια ζημιά στα παιδιά και τις κοινωνίες.

Σχεδόν το ήμισυ των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, που ζουν σε ακραία φτώχεια, είναι παιδιά. Η φτώχεια στην παιδική ηλικία είναι μια βασική αιτία για τη φτώχεια στην ενήλικη ζωή. Εξαθλιωμένα παιδιά συχνά μεγαλώνουν για να καταλήξουν φτωχοί γονείς που με τη σειρά τους αναγκάζονται να διαπαιδαγωγήσουν τα παιδιά τους σε συνθήκες φτώχειας. Αν και το κόστος του να μεγαλώνουν μέσα στη φτώχεια βαρύνει περισσότερο τα ίδια τα παιδιά, οι κοινωνίες πληρώνουν ένα εξίσου σημαντικό τίμημα: χαμηλότερα επίπεδα εκπαίδευσης και υγείας και μειωμένη παραγωγικότητα και οικονομική ανάπτυξη.

Με την υιοθέτηση φέτος των Στόχων για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, ο κόσμος έχει μια μοναδική ευκαιρία να δώσει τέλος στη φτώχεια και να δημιουργήσει ένα πιο δίκαιο και ελπιδοφόρο μέλλον. Η UNICEF θεωρεί ιδιαίτερα σημαντικούς τους τρεις πρώτους στόχους που υιοθετήθηκαν για την εξάλειψη της φτώχειας:

• Εξάλειψη, μέχρι το 2030, της φτώχειας για κάθε άνθρωπο, παντού.
• Μείωση τουλάχιστον στο μισό, μέχρι το 2030, του πληθυσμού των ανδρών, γυναικών και παιδιών κάθε ηλικίας που ζουν σε συνθήκες φτώχειας.
• Εφαρμογή σε εθνικό επίπεδο κατάλληλων μέτρων και δημιουργία συστημάτων κοινωνικής προστασίας για όλους, συμπεριλαμβανομένων αυτών που βρίσκονται στα κατώτατα όρια, καθώς και επίτευξη ουσιαστικής κάλυψης των φτωχών και των ευάλωτων, μέχρι το 2030.