Ετοιμάζω βαλίτσα…για το μαιευτήριο!

Όταν το έχεις μέσα στην κοιλίτσα σου δεν μπορείς να φανταστείς τί σε περιμένει, όταν βγει! Από συναισθήματα, από ξενύχτι, από αλλαγές στο σπίτι, όλα μα όλα ξεκινούν από την αρχή και εσύ πρέπει ταυτόχρονα να εξοικιωθείς με αυτή τη νέα κατάσταση και να γνωρίσεις και το μωράκι σου.
Πώς αναγνωρίζεις τώρα ότι μια εγκυούλα έγινε μαμά; Η δραστηριότητα της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πέφτει κατακόρυφα. Όταν δεις λάικ από τη φίλη σου, που μόλις γέννησε, στις 4 τα ξημερώματα τότε ναι μπορείς να σιγουρευτείς ότι είναι σε καλό δρόμο. Και ξενυχτάει θηλάζοντας και έχει μάθει να κάνει ταυτόχρονα και “βόλτα” στο timeline της, για να μην κοιμηθεί όρθια. Το ξέρω ότι δεν ακούγεται και πολύ μητρικό όλο αυτό, αλλά κάπως πρέπει να κρατήσουμε το βλέφαρο ανοιχτό. Γιατί το μικρούλι μου, που είναι μόλις 22 ημερών τρώει συνεχώς! Βιβλίο μέσα στο σκότος και με το μωρό αγκαλιά, λυπάμαι, αλλά δεν δύναμαι. Τα άτιμα τα smartphones έχουν φροντίσει να είναι λίγο πιο εύχρηστα.
Σου γράφω λοιπόν τώρα που νομίζω ότι κοιμήθηκε για λίγο. Θέλω να καταθέσω, λοιπόν, τη δική μου λίστα για όλα τα απαραίτητα για το μαιευτήριο. Θα μου πεις καλά τώρα το θυμήθηκες. Και σου απαντώ ναι, γιατί τώρα μπορώ να σου πω τί πραγματικά χρειάστηκα, από όσα άκουγα και διάβαζα, εδώ κι εκεί, ότι θα χρειαστώ.
Να σημειώσω κάπου εδώ, ότι εγώ γέννησα στο Έλενα, που σημαίνει ότι το μωρό το είχα συνεχώς δίπλα μου και για αυτό θα δεις να σου προτείνω και για πράγματα του μωρού.
Μπαίνοντας λοιπόν στον μήνα μου ετοίμασα τη βαλιτσούλα μου, για να ετοιμαστώ και ψυχολογικά, γιατί -κακά τα ψέμματα- ακόμη και τα μισά να σου λείπουν σίγουρα θα έχεις τους δικούς σου να έρχονται σε βάρδιες, οπότε και να σου φέρνουν οτιδήποτε χρειάζεσαι. Οπότε δες την ετοιμασία σαν να οργανώνεις το πιο ωραίο ταξίδι της ζωής σου και άσε το άγχος απέξω! Και να ξεχάσεις κάτι δεν πειράζει!

Για μένα χρειάστηκα:
-2 νυχτικά με κουμπιά μπροστά -για θηλασμό (Καλοκαίρι γαρ, εγώ βρήκα ωραιότατα στα zara home. Αλλά και η χειμερινή κολεξιον του είναι φοβερή).
-1 ρομπα για να είσαι μαζεμένη, όσο γίνεται, όταν έρχονται επισκέψεις γιατί πίστεψε με θα είσαι συνέχεια με το στήθος έξω. Επίσης ακόμη κι εγώ που γέννησα Αύγουστο όταν έβγαινα στους διαδρόμους του μαιευτηρίου ένιωθα ότι βρισκόμουν στο blue star βράδυ και είχα ξεχάσει να πάρω μαζί μου ζακέτα. (αθάνατη ελληνίδα μάνα πόσο δίκιο έχεις τελικά!)
-Εσώρουχα βαμβακερά για 4 μέρες. Για τις πρώτες μέρες σου προτείνω, επιπλέον, τα εσώρουχα μιας χρήσεως γιατί στην αρχή οι κινήσεις σου γίνονται με μεγάλη δυσκολία. Τα βρίσκεις σε όλα τα καταστήματα με βρεφικά είδη και κάθε συσκευασία έχει 4. Ακριβώς όσα χρειάζεσαι.
-Σερβιέτες μεγάλες, αλλά σαφώς μικρότερες από αυτές που σου δίνουν στο μαιευτήριο (το μέγεθος είναι κυριολεκτικά μέγεθος πάμπερς, δεν υπερβάλλω)
-Παντόφλες ή σαγιονάρες ή πασουμάκια ή ότι τελοσπάντων θα φορούσες μέσα στο σπίτι.
-Εγώ καθότι, είπαμε δημόσιο μαιευτήριο, είχα πάρει και πετσέτες μαζί μου, αν και τελικά δεν μου χρειάστηκαν. Ξέρω όμως πολλές γυναίκες που πάντα παίρνουν τις δικές τους και πάντα τις χρησιμοποιούν.
-Τα είδη προσωπικής σου περιποίησης (σαμπουαν, αφρόλουτρο, οδοντόβουρτσα, οδοντόκρεμα κλπ). Εγώ πήρα μαζί μου και τα καλλυντικά μου και κάθε πρωί έβαζα μόνο λίγο ρουζ για να νιώθω καλύτερα)
Μαζί μου είχα επίσης όλες τις εξετάσεις που είχα κάνει από την αρχή της εγκυμοσύνης, την ταυτότητα μου και τη ληξιαρχική πράξη γάμου.
-Για το μωρό:
-3-4 κορμάκια γιατί κάθε μέρα κάνουν μπάνιο στο μωρό σου και το ντύνουν με τα δικά σου.
-Καλτσάκια για τα χεράκια και τα ποδαράκια, ειδικά για τα χεράκια γιατί για κάποιο λόγο γεννιούνται με τρελλό μανικιούρ και όπως κουνάνε χεράκια γρατζουνίζουν και το προσωπάκι τους. Αν δεν θες λοιπόν να βγει σαν τον Σημαδεμένο θα στα πρότεινα. Ωραιότατα με μόλις 1 ευρώ βρίσκεις στα H & M.
-Μπορείς να έχεις και τις λεγόμενες πάνες αγκαλιάς. Τα πανάκια δηλαδή που θα το πιάνεις εσύ και οι συγγενείς που θα έρθουν να σας επισκεφθούν. Πολύ καλύτερα πιάνεται ένα νεογέννητο με την πάνα παρά χωρίς.
-Last but not least που λέμε το ειδικό κάθισμα μεταφοράς για το αυτοκίνητο (το λεγόμενο αυγό). Ξέχνα όσα ήξερες ή ίσως σου πουν ότι μπορείς να το μεταφέρεις στα χέρια, “έλα μωρέ τώρα, σιγά την απόσταση” και άλλα τέτοια. ¨Οσο και αν νιώθεις ότι είσαι η ασφαλέστερη αγκαλιά του κόσμου για το μωρό σου, λυπάμαι που στο χαλάω, αλλά δεν είσαι.Και όχι επειδή δεν το θες. Ο σωστός τρόπος μεταφοράς είναι αυτό το κάθισμα, που του προστατεύει και το κεφαλάκι από κάθε τράνταγμα. Μάλιστα το σωστό είναι να το τοποθετήσεις με φορά προς τα πίσω, να κοιτάζει δηλαδή το μωρό αντίθετα από τα καθίσματα του αυτοκινήτου.
Και κάτι τελευταίο που μας το είχε πει μια μαία στα μαθήματα ανώδυνου τοκετού και γελούσα τότε, αλλά τελικά είμαι πολύ περήφανη για μένα που το έκανα και δεν πανικοβλήθηκα! Ακόμη και αν σπάσουν τα νερά ή σε πιάσουν οι πόνοι, αν η απόσταση του μαιευτηρίου από το σπίτι σου δεν υπερβαίνει τη μία ώρα, προλαβαίνεις να κάνεις ένα ντουζ και να περιποιηθείς τον εαυτό σου λίγο πριν φύγεις. Μην ξεχνάς ότι ξεκινάς για το πιο ευχάριστο γεγονός της ζωής σου. Δεν πρέπει να φύγεις με φωνές, πανικό και φόβο…μόνο με χαρά!
Αυτά τα ολίγα από μένα έτσι όπως τα έζησα εγώ!
Με το καλό και με όσους πόνους θέλει…έτσι κι αλλιώς μετά δεν θα θυμάσαι τίποτα!

antoula’s stories blogspot