Ένα ερώτημα που βασανίζει πολλούς γονείς είναι ΄Το παιδί μου αρρωσταίνει συχνά με το που ξεκίνησε να πηγαίνει στον παιδικό σταθμό/νηπιαγωγείο. Γιατί συμβαίνει αυτό; Υπάρχει κάποιο πρόβλημα με το ανοσοποιητικό του; Η παιδίατρος κα Μπακατσέλου Αικατερίνη MD, MSc μας απαντά.
“Μελέτες από την Αυστραλία δείχνουν ότι ένα υγιές νήπιο, δηλαδή ένα νήπιο χωρίς υποκείμενο παθολογικό υπόστρωμα, μπορεί να έχει 4-8 ιογενείς λοιμώξεις ανώτερου αναπνευστικού ανά έτος. Ο αριθμός αυτών των λοιμώξεων μπορεί να αυξηθεί σε 12 ανά έτος εάν το παιδί πηγαίνει σε παιδικό σταθμό, εκτίθεται σε καπνό τσιγάρου ή έχει μεγαλύτερα αδέρφια (ASCIA 2015:PID).
[divider]
[divider]
Ωστόσο, δεν υπάρχει σαφής ορισμός ως προς τον αριθμό των λοιμώξεων που αναμένουμε σε ένα φυσιολογικό παιδί. Στα 3 πρώτα χρόνια της ζωής μέχρι 7 επεισόδια λοιμώξεων ανώτερου αναπνευστικού ανά έτος θεωρείται φυσιολογικό και άνω των 3 ετών έως 5 επεισόδια λοιμώξεων ανώτερου αναπνευστικού ανά έτος.
Όσο αφορά το κατώτερο αναπνευστικό, δεδομένα δείχνουν ότι τα περισσότερα από τα παιδιά με συχνές λοιμώξεις στο κατώτερο αναπνευστικό δεν παρουσιάζουν σοβαρή πνευμονική ή εξωπνευμονική νόσο. Εάν όμως οι λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού έχουν έναρξη τους πρώτους μήνες της ζωής, είναι σοβαρές και συνοδεύονται από συστηματική συμμετοχή ή προκαλούνται από ασυνήθιστα παθογόνα, απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση.
Σε κάθε διαγνωστική μας προσέγγιση θα πρέπει να συνεκτιμηθούν πολλαπλοί παράγοντες όπως η σοβαρότητα της λοίμωξης, η διάρκειά της, η ανθεκτικότητα στη θεραπεία, εάν ευθύνονται μικροοργανισμοί με μικρή λοιμογονικότητα και αν συνυπάρχουν ασυνήθιστες επιπλοκές ή άτυπα χαρακτηριστικά.
Είναι σημαντικό να αναγνώρισουμε έγκαιρα τα παιδιά με υποκείμενο παθολογικό υπόστρωμα (πρωτοπαθή ανοσοανεπάρκεια, αλλεργία, κυστική ίνωση, σύνδρομο δυσκίνητων κροσσών, ΓΟΠ, κτλ). Συνήθως, ένα αναλυτικό ιατρικό ιστορικό και μια λεπτομερής φυσική εξέταση μπορεί να μας κατευθύνει ως προς το πιο παιδί θα χρειαστεί περαιτέρω έλεγχο με εργαστηριακές εξετάσεις, εξειδικευμένες και μη.
Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι ελάσσονα ελλείμματα του ανοσοποιητικού συστήματος οδηγούν ένα παιδί στο να εκδηλώνει συχνότερα αναπνευστικές λοιμώξεις σε σχέση με κάποιο άλλο. (π.χ. έλλειψη IgA ή/και έλλειψη υποτάξεων IgG, κτλ). Μάλιστα φαίνεται ότι η ταυτόχρονη παρουσία πολλαπλών τέτοιων ανοσιακών ελλειμμάτων επαυξάνει την ευαισθησία σε λοιμώξεις. Περαιτέρω μελέτες χρειάζονται για να γίνει περισσότερο κατανοητός ο ρόλος αυτών των ελλείψεων.
Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να επικρατεί άγχος μεταξύ των γονιών. Η συζήτηση με τον παιδίατρο θα τους οδηγήσει στο να ακολουθήσουν την ανάλογη πρακτική προσέγγισης”.